Acı Hayat

Sinema Filmi

Kerem (Cüneyt Arkın) ve Ebru (Filiz Akın). İki genç ve güzel insan. Tesadüfen birlikte bulundukları bir partide tanıştılar. İlişkileri kısa sürede büyük bir aşka dönüştü. Evlenmeye karar verdiler. Kararlarının ailelerine açıkladılar ve onları tanıştırmak üzere bir araya getirdiler. Hesap etmedikleri tek şey, aslında aralarında neredeyse yüzyılı aşkın süren bir kan davsının varlığı idi. Kısaca iki aile arasındaki ezeli düşmanlığın mutluluklarına engel olacağını bilemediler. Yine de Kerem ve Ebru bu anlamsız düşmanlığın mutluluklarına engel olacağını bilemediler. Yine de Kerem ve Ebru bu anlamsız düşmanlığın baskılarına boyun eğmeyerek görüşmeyi sürdürdüler. Ebru’nun babası kızını, yanında çalışan Bahri ile evlenmesi için zorluyordu. Ebru bu dayatılan evliliğin gerçekleşeceği gün Kerem’le bu luşuyor ve iki genç birlikte kaçıyordu. Uludağ da kimsenin uğramadığı, ıssız bir otele yerleşmişlerdi. İzlerini bulan Bahri, Kerem’in alışveriş için otelden ayrıldığı anı kolluyor ve Ebru’yu yakalıyordu. Tam bu sırada otele dönen Kerem, Ebru’yu götürmesine engel olmaya çalıştığı Bahri tarafından vurulacak, hemen sonrasında Ebru’ya tecavüz eden Bahri oradan kaçacaktı. Onuru zedelenen Ebru bu korkunç olaydan sonra sinir krizleri geçirip akıl hastanesine kaldırılacaktı. Bir süre sonra öldüğünü sandığı Kerem’in yaşadığını öğrenen talihsiz genç kız hastaneden kaçacaktı. Sığındığı gece kulübünde çalışan bir kadın Ebru’ya sahip çıkacak ve Kerem’i bulup iki sevgiliyi buluşturacaktı. Ebru bir yandan tekrar kavuştuğu Kerem’le olmanın mutluluğunu yaşarken, diğer yandan Bahri’nin kendisine tecavüz ettiği gerçeğini sevdiğine açıklamıştı. Kerem öfkeyle genç kızın yanından ayrılıyor ve bulundukları yeri basıp Bahri ve adamlarını öldürüyordu. Yeniden buluşan Kerem ve Ebru, polis takibinden kurtulmak için tekrar Uludağ’da gizlendikleri otelin yolunu tutacaklardı. Ama elleri kana bulaşmıştı bir kere. Ufukta eninde sonunda bir ayrılık görünüyordu. Zaten birlikte yaşayamamak ikisi için ölmekten farksızdı. Ve iki talihsiz sevgili yakınlarına geldikleri otele gitmek için arabalarından çıkmadılar. Bu onlar için dağın zehir gibi soğuğunda donarak ölmek anlamına geliyordu. Yine de ne denli soğuk da olsa ölüme bile birlikte gitmek için ant içmişlerdi ve öyle de yaptılar…