"Sınıf" (Entre les Murs) filmiyle Altın Palmiye ödülüne layık görülen Fransız yönetmen Laurent Cantet, Ustalık Sınıfı'nda sinemasıyla ilgili detayları paylaştı. 51. Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali kapsamında düzenlenen Antalya Film Forumu'nun (AFF) açılışından sonra sahneye gelen Laurent Cantet ve yapımcısı Didar Domehri, AFF Koordinatörü Yamaç Okur'un sorularını cevapladı.

Su Otel Voda Salonu'ndaki Ustalık Sınıfı, Cantet'nin sinemasını daha yakından tanımak isteyenler için büyük bir fırsat oldu. Cantet; yönetmen- yapımcı ilişkisinden festival yolculuklarına, senaryo aşamasından çekim sürecine kadar pek çok şeyi, katılımcılarla paylaştı.

Festival kapsamında aynı zamanda "Havana'ya Dönüş" (Return to Ithaka) adlı son filmi gösterilen Cantet, çekimler esnasındaki tarzını, 'tiyatro gibi' diyerek anlattı:

"Genelde 2-3 kamerayla çalışmayı seviyorum. Bu, oyunun bütünlüğünü bozmamak için. Sahneleri de tek seferde çekerim genellikle; tiyatrodaki gibi. Çünkü böylelikle oyuncunun konsantrasyonunu en yüksekte tutabilirsiniz. O yüzden oyuncularım sete geldiklerinde tıpkı tiyatrodaki gibi sahnenin ilk cümlesinden son cümlesine kadar ezbere bilir ve tek seferde oynar. Eğer bir yerde sorun çıkarsa sadece orayı tekrar almam, bütün sahneyi yeni baştan çekerim. İlk başlarda oyuncular bunu garipsedi ve 'Ne gerek var; sadece sorun olan yeri baştan alalım' dedi ama sonra en iyi performansı bu şekilde verdiklerini görünce mutlu oldular ve ben 'son cümleden alalım isterseniz' dediğimde sahneyi baştan almak istediler. Bu tıpkı bir tiyatro oyununun tek seferde baştan sona temsil edilmesindeki konsantrasyon gibi güçlü bir oyun çıkarmayı sağlıyor"

Son filmi "Havana'ya Dönüş"ün de yapımcısı olan Didar Domehri ise projeye nasıl karar verdiklerini şu sözlerle ifade etti:

"Laurent'le tanışmamız 'Havana'da 7 Gün' filmiyle başladı; 7 yapımcının ortak projesiydi. Aslında o dönem istediğimiz; sevdiğimiz yapımcıları Küba'ya götürüp Küba değişmeden önce onlara göstermekti. Oraya gittik, senaristlerle tanıştık, bütün bu hikayeleri toplayıp geldik ve bu macerayı bir sinemacıya önermek istedik. Cantet, görüştüğümüz ilk isimlerden biriydi ve hemen cevap verdi. Bunun üzerine tekrar Havana'ya gittik. Lauretn, yazar Leonardo Padura'yla buluştu. Onun "Palmiye ve Yıldız" romanından bir senaryo fikri gelişti. Sanki çok eskiden tanışıyorlarmış gibi hemen kaynaşıp ortak bir dil kurdular ve birlikte çalışmaya başladılar"

Okur'un "Peki Laurent yönetmen olarak çok talepkâr mıydı; bu konuda zorlandığınız oldu mu?" şeklindeki sorusuna ise Domehri "Sanatsal anlamda evet, zaten öyle de olmalı. Fakat onun dışında zaten çok az paramız vardı, ne talep edebileceğimiz aşağı yukarı belliydi" diye cevap verdi. Domehri, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Havana'da 7 Gün için çalışmaya başladığımızda aslında birbirimizi hiç tanımıyorduk. Bu süreçte birbirimiz tanıdık; ben o esnada günbegün yabancı bir ülkede çalışmayı öğrendim. Çok meraklıydı Laurent; yeni şeyler öğrenmeye çok açıktı. Gerçekten de neden bahsettiğini çok iyi idrak etmeye çalışıyordu. Tazelik istiyordu, tipler üzerinden gitmek istemiyordu. Kübalılarsa bu kadar ünlü birinin, onların hikayesini anlatmak istediğine inanamıyorlardı"

Yönetmen- yapımcı ilişkisine bakışı sorulan Cantet ise şu cevabı verdi:

"Kariyerimin başından itibaren bazı kişilere sadakatim var; teknik ekip, yapımcılar gibi. 30 yıl önceden bahsediyorum, kariyerimin başı derken. Mesela senaryolarımı baştan beri birlikte çalıştığım biriyle yazmaya devam ediyorum, son filme kadar aynı yapım şirketiyle çalışıyordum. Benim bu küçük aileye ihtiyacım var. Arada oluşan güvenle çok konuşmadan bile birbirimizi anlıyoruz. Bu beni güvende hissettiriyor. Karşımdaki insanın sırf beni memnun etmek için bana uymadığını, onun da inandığını biliyorum. Bu güven benim için olmazsa olmaz"