Ertem Eğilmez, Ayfer Feray Tiyatrosu'nda "Yedi Kocalı Hürmüz" oyununda görünce rol teklif ediyor ve Kemal Sunal sinemaya başlıyor. O oyunu Alkazar salonunda ben de seyretmiş ve Kemal Sunal o zamanlarda dikkatimi çekmişti. Salonun en arkasından seyircilerin arasından orta koridordan elinde bastonu, başında fesi ile İstanbul Efendisi kılığında, salına salına sahneye çıkıyordu, Hürmüz'ün 1/7 kocası olarak. Sanırım Kemal Sunal'lı o oyunu hatırlayan çok az kişi kalmıştır günümüzde. SADİ ÇİLİNGİR              

Ekonomik baskı altında zor günler geçiren vatandaş, evine geldiği zaman dışarıda yaşadıklarını unutmak istiyor. İktidarlar bugün ayakta kalabiliyorsa, Kemal Sunal sayesinde oluyor' demişti vakti zamanında. Şimdinin komedyenleri, kendilerini Sunal ile kıyaslıyor veya onun halefi olduğunu iddia ediyor. Şimdinin komedyenlerinin patlamış mısırdan pay alma derdi var; Sunal'ın derdi ise toplumsal sorunları üzmeden, kırmadan tiye almaktı. İşte o yüzden çocukların aynı masalı defalarca severek dinlemesi gibi bizler de Sunal'ın filmlerini aynı heyecan ile defalarca izliyor; neredeyse ezbere bildiğimiz esprilere hiç bıkmadan tekrar tekrar gülüyoruz. Ne de olsa doğamız hiç değişmedi. Şaban gibi hâlâ temiz kalarak kazanan olabileceğimize inanıyoruz. Ve hâlâ Zübük'lerle iç içeyiz. Kemal Sunal, hâlâ bize bizi anlatmaya devam ediyor. Ruhun şad olsun usta. MÜJDE IŞIL