Öncelikle bize kendinizden ve sinema yolculuğunuzdan bahseder misiniz?

Hukuk eğitimimin ardından yapımcılıkla ilgili hem eğitim aldım hem de sektörün önde gelen yapım şirketlerinde çalıştım. Almış olduğum hukuk nosyonu ve de sektör tecrübesinin getirdiği artı değerle medya sektöründe, fikri mülkiyet alanında hukuk danışmanı olarak çalışmalarımızı sürdürüyorum yıllardır.

Diğer yandan anlatmak istediği dertleri olan birisiyim. Ama kendimle, ama dünyayla olan dertler...Anlattıkça, paylaştıkça iyileşecek türden dertler bunlar. Bu nedenle sinema benim için hayatımın tutkusu diyebilirim. Daha anlatılacak çok şey var ve yolun çok başındayım.

Daha önce Genç Pehlivanlar'ın yapımcılığını üstlenmiştiniz. Belgesel film yapmak daha mı zor? Sizin bakış açınız ve ülke sinemasında yeri konusundaki görüşlerinizi alabilir miyiz?

Daha önce yapmış olduğumuz Genç Pehlivanlar da anlatım dili olarak kurmacaya yakın bir yerde duruyordu. Bu filmlerde öncelikle peşine takılacağınız doğru karakterleri ve de takip edeceğiniz anları iyi tespit etmek gerekiyor. Ve bu anlara zarar vermeden olanı aktarmak gerek. Bu tip yapımları çok seviyorum. Bir başka zorluğu da belirli bir ritim oturtmakta, bunun için kurguda uyumlu şekilde çalışabileceğiniz birisiyle yol almak çok önemli. Kurgucum Yasemin Akıncı'yla birlikte çalışırken de bence biz bu süreci çok verimli ve sindire sindire değerlendirdik. Uzun süreler kurgu masasında sahneleri enine boyuna tartışarak çalıştık.

Filme geçelim, proje nasıl oluştu? Ya da bu projeye karar verirken nasıl bir süreç yaşandı?

Projenin oluşmasının sebebi benim bebeğime bir mektup bırakma isteğimdi. Ona görsel bir günceyle yaşadıklarımı aktarmayı istedim ve önce yola böyle çıktım. Daha sonra etrafımda başkaca bekar annelerle yaptığım sohbetler ve hatta bekar olmayan kadınlarla yaptığım görüşmeler neticesinde hayatlarımızın ne kadar da örtüştüğünü gördüm. Birçok evlilik birlikteliği içerisindeki kadın dahi birer "bekar anne"ydi çocuğunu büyütmek söz konusu olduğunda. Gölge adamlarla yaşayan ve tüm yükü üstlenen binlerce kadın vardı etrafımızda ve biz bu gerçeği görmüyorduk. Bilirsiniz, alışılageldik kalıplar nedeniyle bazen bu tip durumları fark etmek olanaksızlaşıyor. Dolayısıyla bu konuda bir farkındalık yaratmak adına bunu kendi küçük hikayemle birçok kadına ulaşabildiğim bir projeye, bir belgesele dönüştürmeyi istedim. Böylece hem o kadınlara ulaşabilecektim hem de toplumda belki az da olsa bir farkındalık oluşturabilecektim.

Film, modern yaşamdaki kadınların da toplumsal baskı ve sorunlarla mücadele etmesi gerektiğini anlatıyor. Bu konuda, film ve dolayısıyla kendi deneyimleriniz için neler söylemek istersiniz?

Bizler sadece toplumun getirdiği kurallar diye normal olmayan ya da bizi mutsuz eden kalıpları kabul edemeyiz. Yaşamda en önemli şey bana sorarsanız bir bireyin kendini realize edebilmesidir; aksi halde mutsuz oluruz. Maalesef hayatta mücadele etmeden tabuları yıkmak çok kolay değil. Bu film bir mücadeleye çağrı filmi değil ancak farkındalık yaratmayı amaçlayan bir film.

Filminiz yıllar geçtikçe çok daha anlamlı hale gelecektir. Toplumumuzda yaşayan her kadına ulaşması dileğiyle... Bu konuda siz ne söylemek istersiniz, siz filminizi nerede görüyorsunuz?

Umarım öyle olur ve yeterince insana ulaşabilirim. Filmimin henüz uluslararası pr-miyeri gerçekleşmedi ancak Balkan, Afrika, Asya ülkelerinde de ilgi çekeceğini düşünüyorum. Oralarda da kadına bakış açısı bizden çok farklı değil; kadın arka planda olması gereken bir figür. İtalya basınıyla yaptığımız söyleşide oralarda dahi durumun çok da farklı olmadığını gördüm. Özetle filmimin geniş kitlelere ulaşabileceğine inanıyorum ve bunu amaçlıyorum.

Kadın sinemacılar, hala yeterli olmasa da daha çok kendini ifade etme şansı buluyor. Bu konuda neler düşünüyorsunuz? İleride her şey çok daha güzel olacak mı?

Kadınların kendisini sinemada kanıtlayabilmesi için erkeklerin iki katı efor sarf etmesi gerekiyor maalesef. Çok başarılı kadın sinemacılarımız var ve de anlatacakları da çok hikayeleri var. Bence artık izleyici de arka plandaki kadın figürlerini, güçsüz kadınları görmekten sıkıldı. Gerçekçi de değil bir kere bu eril dünyaların filmleri.

Bu nedenle evet, herşey çok daha güzel olacak! Çünkü, daha fazla içerisinde kadın dokunuşu olan işler görünür olacak.

Filmde Banu Sıvacı'nın da emeği var. Onun hakkında ve filme kattıkları için ne söylemek istersiniz?

Banu'nun filmde emeği çok gerçekten. İlk günden beri yoldaşım oldu. Projenin tasarımından kamera kullanmaya kadar her aşamada bana desteğini verdi. Bir de bu kadın dayanışmasının psikolojik bir tarafı vardı tabi. Pes ettiğim, "acaba" dediğim zamanlarda varlığıyla bana güç verdi ve devam edebilmeme imkan sağladı. Esasında hayatta her zaman destek güzel şey. Bunu illa ki bir evlilik birliğine endekslememek lazım.

Yeni projeleriniz var mı? Varsa bizimle paylaşır mısınız?

Yeni projelerimle yine kadın ve çocuk hikayelerini aktarıyor olacağım. Karakter odaklı anlatımların olduğu, dili kurmacaya yakın işler yapmayı hedefliyorum belgesel dalında. Bir de uzun metraj proje var yakın zamanda üretmeyi planladığım. Sarsıcı bir iş olacak, ülkemiz korku sinemasının ilklerinden olacak bana sorarsanız.

Teşekkür ederiz. Filmi izleyecek olan insanlarae söylemek istedikleriniz varsa alalım ve röportajı bitirelim.

Ben de teşekkür ederim. Filmi izleyecek olan herkes kendisi ne almak isterse onu alacaktır. Benim genel olarak dileğim çocuklara zorbalık yapmadığımız bir dünyaya da katkı sağlayabilmek. Bu nedenle sürekli ailenin 4 kişiden olabileceği gibi bir mükemmel aile tablosu yerine onlara daha gerçekçi hikayeler sunalım. Alternatif dünyaların varlığını, tek ya da hiç ebeveynlik gerçeklerini de göz ardı etmeyelim. Çocukların hayata toplumsal baskılarla başladığı bir sosyal ortamda büyümeleri yerine onları, onlara sevgi sunabildiğimiz, gerçek dünyalarda büyütelim.