Aslında filmin adı ‘Affeden Kadın’ olmalıydı. Ölürken “Affettin mi?” diyen Fikret’e başı ile ‘evet’ yanıtı veriyor Hülya. Bunu zaten daha önce defalarca yapmış hatta kumar borçlarını ödemek istemişti. Leyla’yı bile affeder. Kemal de bu konuda kendisinden aşağı değil.

Kadir “Serseri hayatıma dönmem lazım. Fazlasıyla rahatsız ettim sizi” diyerek Lale’den uzaklaşmak istiyor. Gazino sahibi Turgut’a da “Sizinle karşılaşmam dünyamı ve hayatımı değiştirdi” demişti. ‘Gitmek ve dünyasının değişmesi’ bir yana genç kadını hamile bırakıp gazinoya müdürü olacaktır. ‘Tekniği’ böyle! Film biterken de Paprika için ‘terk ediyor gibi gözükme’ yöntemi uyguladığını göreceğiz.

“O, uzak yerlerde büyük bir adam olacak. Şöhrete erişecek ama en ünlü zamanında gene dönüp sana gelecek.” Yiğit için söylüyor bunları Falcı Güllü. Aşkın, Kral VIII. Edward’a tahtını bıraktıracak kadar önemli olduğu yılları anımsattı.

Türk tiyatro sinemamızın önemli oyuncularından Fatoş Sezer 31 Ocak 1958 tarihinde Kocaeli'nin Gölcük ilçesinde doğdu. Küçük yaşlarda annesini, babasını kaybeden Sezer, 1980 yılında mankenliğe başladı aynı yıl 'Bilsak Tiyatro Atölyesi'nde oyunculuk, dekor, kostüm, yaratıcı drama eğitimi aldı.

“İşte, Ali ile aranızdaki fark bu. O, çingene bile olsa, evinden adam kovdurmaz.” Sevda, ‘pısırık’ Eşref’e söylüyor bunları. Ama yaşam zıtlıklarla dolu. İstenmediğini anlayınca bu kez de kendisi Derbeder’e saldırır; “O kadar nazik misin? Bu inceliği ızgara, maşa satarken mi öğrendin?” Ali’nin yanıtı gecikmeyecektir; “Hayır, ayı oynatırken!”

“Çok değerli olacak bir dostluğu çirkin ettiniz, küçülttünüz. Haddinizi bilmediniz.” Deniz anlatmaya çalışıyor ama Tarık hatasını ancak filmin sonunda anlayacaktır. Bir aileyi parçaladıktan sonra, yaşamını yitirmeden biraz önce!

“Gidip para bulacağım… Mecburum artık. Başka çarem kalmadı.” Annesi ‘günden güne eriyen’ yoksul Pınar söylüyor bunları. ‘Kötü yola düşecek’ endişesi içimizi kavurdu. Neyse ki varsıl akrabalardan yardım isteyecekmiş sadece. Büyüklerimiz de ‘70 Cent’ için ta okyanus ötesine gitmişti o yıllar.

‘They Shoot Horses, Don’tThey?’ (1969) filmindekine benzer ama daha insaflı bir dansın sürdüğü ‘Dancing Hall’da biri yorgun diğeri tedirgin iki genç. Delikanlının böyle bir yere ilk gelişi. “Çok şey kaybetmişsiniz” diye gırgır geçiyor Fatma. Hazırcevap olduğu belli. “Kimbilir dans etmekten ne kadar bıkmışsınızdır” ve “Her zaman böyle kalabalık mı olur burası” sorularına yanıtı “Ne münasebet, bıkar mıyım hiç? Bunun iki misli dans etmek isterim” ve “Hayır, kapandıktan sonra kimse kalmaz” şeklinde!

Yeşilçam sinemasına yönetmen, oyuncu,senarist ve yapımcı olarak damga vuran gerçek adıyla (Osman Fahir Seden) 22 Mart 1924 tarihinde İstanbul'da doğdu. Sinemacı bir aileden gelen Osman F. Seden Türkiye'de ilk sinema salonlarından birini açan ilk özel yapımevini kuran Kemal Seden'in oğluydu. Sinemacı bir aileden gelmesi yanısıra çocukluğundan itibaren sinemaya görsel sanatlara ilgi duyan Seden, Türkiye'de ilk film şirketini kuran isim oldu. Alman Lisesi,İstanbul Üniversitesi'nde hukuk eğitimi aldı. Başrolde Eşref Kolçak'ın rol aldığı 1955 yapımı "İstanbul Kan Ağlarken" filmine senaryo yazarak sinemaya giriş yaptı.

“Önce işime ortak oldu, sonra kızıma. Şimdi de sana.” Gazinocular Kralı Ekrem söylüyor bunları. Etme bulma dünyası! Kendisi de yıllar önce eroin numarasıyla Mehmet’in hapse girmesine neden olmuş ve nişanlısını elinden almıştı. Aslında özverisi inanılır gibi değil. 10 yıl başkasının çocuğuna babalık ederken ‘karısı’na elini bile sür(e)memiş. Koşullu bir evlilik. Yatak odası her zaman içerden kilitli. Plakçı arkadaşı “Namuslu kızdır Reyhan. Satın aldıklarına benzemez” demişti zaten.

Eski Türkiye Güzeli, Fransız vatandaşı Türk asıllı bir anne ve Amerika'lı aktör bir babanın kızı olarak 17 Haziran 1968 tarihinde ABD Santa Monica'da dünyaya geldi. Türk sinemasında hem Türk hem de Amerikan bir çiftin kızı olarak tanıdık Derya Arbaş'ı. 80'li yıllardan itibaren sinemamıza hizmet etmeye başlayan oyuncunun kanımca en önemli filmi, başrolünü Talat Bulut ile paylaştığı 1985 yapımı 'Kuyucaklı Yusuf' filmidir. Kariyeri boyunca Amerika-Türkiye arası mekik dokuyan sanatçı, sade ve mütevazi bir yaşamı seçmiştir. Arbaş güzelliğiyle ve fiziğiyle her dönem dikkat çekmeyi başarmıştır.

“İnsan her şeye söz geçiriyor ama kalbinin sesine hâkim olamıyor.” Fakat bu ‘ses’ çok pahalıya mal olacaktır. Babasını öldüren düşman zabitini sevmek; Kasabadaki dedikoduları göğüslemek; Sevgilisi Faruk’un 1 ve abisi Polivas’ın 2 tokadı; Halasının tutuklanması; Üç ay kadın görmemiş 4 (romanda ‘6’) Romen askerinin tecavüzüne uğramak; Yapılacak baskını düşmana ihbar ettiği için vatana ihanet suçlamasıyla kurşuna dizilmek; İsimsiz bir mezar. Dudaklarından dökülen son sözlerde yine ‘kalbinin sesi’ var; “Allahaısmarladık, Faruk”. En zoru ise sevdiği adamın haykırışındaki ‘bencillik’! “Beni bırakıp nereye gittin Mariya!”

“Ay ışığında gaz lambası neye yarar.” Oya’nın Naciye’den daha güzel olduğunu bu sözlerle belirtiyor Bülent. Ancak ‘bankada kuzu kuzu yatan iki milyonu’ duyunca ‘gaz lambası’ ile nişanlanacaktır! ‘Ay ışığı’ benzetmesini Demir’den de duyacağız; “Ne kız ama! Ay ışığı gibi adamın içine işliyor.”

“Yalan sözlere kandım//Ne yazık ben aldandım.” Kasımpaşa’daki bir meyhanede keman, kanun, klarnet eşliğinde söyleyen bayan sanatçı. Osman da Almanya’dan Türkan’a gelecek mektupları(!) yazdırıyor. “Böyle, dokunaklı olsun abi... O’nsuz geçen hayatın, böyle, manasızlığını, boşluğunu... Sonra O’nu ne kadar çok sevdiğimi, seveceğimi, biricik sevgilim olduğunu, ölünceye kadar seveceğimi söyle. Benim hayatta söyleyemediğim her şeyi yaz, söyle. Ekrem’in ağzından da olsa söyle abi.”

Türk popüler müziğinin en iyi ve en etkili sanatçılarından Tanju Okan İzmir'in Tire ilçesinde dünyaya geldi. Müzik öğretmeni babası oğlunun müziğe yatkınlığını küçük yaşlarda sezer ve ona bu konuda yardımcı olur ve eğitir. Babasının müzik öğretmeni olması dolayısıyla sanatçı ilköğretimi Manisa'da, liseyi ise Balıkesir'de bitirmiştir.

07 Ekim 1962, Pazar günkü Milliyet’in üçüncü sayfasında bir ilan var. Altın Kitaplar Yayınevi ‘genç kızlar âlemini ifşa eden şaheseri’ iftiharla takdim ediyor; ‘Genç Kızlar’. “Şimdiye kadar hiçbir yazar genç kız âleminin derinlik ve gizliliklerine böylesine nüfuz edemedi. Hatıralarınızdan silinmeyecek bir roman. Dilimize çeviren Nihal Yeğinobalı.”

“Doğduk, öpüşeceğiz; Yaşadık, öpüşeceğiz; Öldük, öpüşeceğiz.” Kara Panterler’in parolası bu! Parolanın sonu da öpüşmekmiş. Behiç böyle diyor ama beklentisinin aksine Mebrure’den esaslı bir tokat yer. Aynen gerçek hayatta olduğu gibi! Romanda delikanlı, “Mütareke dönemi İstanbul Hükümeti’ni”; Genç kız ise “Anadolu’daki Kuvayı Milliye’yi” temsil ediyor çünkü.

Türk sinema ve tiyatrosunun önemli isimlerinden Asuman Arsan 9 Mayıs 1934 tarihinde İstanbul'da doğdu.Sanat hayatına 1950 yılında Ses Tiyatro'sunda oyunculuk yaparak başladı. Sonraki yıllarda İstanbul Tiyatrosu Muammer Karaca, Kenan Büke ve Haldun Dormen tiyatrolarında çalıştı. Türk sinemasında birçok filminde rol alan oyuncu henüz 21 yaşındayken kendisinden 21 yaş büyük tiyatro-sinema sanatçısı Muzaffer Hepgüler ile 5,5 yıl süren bir evlilik yaptı.

“Sana anlatacak o kadar çok şeyim var ki.” Oysa sadece 1-2 saat ayrı kalmışlardı. Lale’nin sözleri ‘seni seviyorum’un değişik bir söylenişi değil midir.

“Ben ‘Hak’tan yanayım yavrum… Kız bayağı iyi dans etti.” Turgut, Fatma’nın dansını beğenmeyen Ayla’ya söylüyor bunları. Kendi hatalarımızı/kötülüklerimizi ne çabuk unuturuz!