“Bu dünyada seni mahpuslara düşürmeyecek işler de var. Ekmeğini niçin doğru yolda aramıyorsun... Yeter artık belalı, kanlı, ölümlü işlerin. Helal süt emmiş bir kız bulayım sana, evlen oğlum.” Emine Teyze bunları Kemal’e söylüyor. Filmin sonuna doğru Bekir de “Sen destur verince abi, hemen bir helal süt emmişini buldum. İşten elimizi çekince, tamam” diyecektir. İçki, sigara, silah kaçakçılığı ve gazinolardan haraç gibi yapmadıkları kanunsuzluk kalmamış.

Kimsesi olmadığı için Füsun’u istemeye tek başına gelmiş. Milyoner babanın, ‘hiçbir zaman gerçekleşmeyecek evlilik için şartları’; “Benim yanımda çalışacaksın, bu (‘i’yi uzatarak) bir; Fakülteyi bitirmeden evlenmek yok, bu iki; O eski muhitinden tamamen kopacaksın, bu üç; Sonra bir de evlendikten sonra benim yanımda kalacaksın, bu dört.”

“Ayrılığımızın tek sebebi zenginliğimse yerin dibine batsın o servet. Neyim varsa senin uğruna yakar, yıkabilirim. Razıyım, her şeye razıyım. Tek odaya, tek kap yemeğe hatta açlığa, sefalete bile razıyım. Tek, senin yanında olayım.” Geç kadın, “Biz cemiyetin iki ayrı çevresine mensup insanlarız. Sen milyoner bir kadın bense meteliksiz bir ziraat mühendisi. Evlenip mesut olamamaktansa birbirimizi severek ayrılalım. Hiç olmazsa hatıralarımız yaşar o zaman” diyen Mecdi’ye söylüyor bunları. Türkiye’nin ‘en güzel, en zengin kadınıydı’ ve parasını değil sadece kendisini seven bir erkek arıyordu.

“1 milyon yıl sonra belki biraz bıkarım.” Zeynep’in “Bu aşk hep böyle sürecek mi? Bıkmaz mısın ilerde benden” demesine bu karşılığı veriyor Kenan. ‘Ölüm Peşimizde’ (1960) filmindeki Burhan-Ayhan Işık da Zehra-Fatma Girik’in benzer bir sorusuna “Zamanla bıkar insan tabii. Ama bıkmak için bin yıl lazım. Yalnız böyle somurtursan 500 yılda bıkıveririm” yanıtını vermişti. Şakayla bile olsa ‘aşktan bıkmak’ hakkı yalnızca erkeklerde!

“Böyle rüşvetle, tehditle kazanç, böyle ticaret görmedim.” İhaleden çekilmeleri için ‘açıktan 300 bin lira, 10 bin lira da sana’ teklifinde ve ‘biz kiminle nasıl konuşacağımızı biliriz’ tehdidinde bulunan Motortaş müdürü Orhan için bunları söylüyor Nafiz. Ama kendi çalıştığı Hıncoğlu şirketinin yöntemi de ‘intikam’!

“Ticaret hayatında bazen öyle anlar gelir ki ‘kız’mış, ‘nikâhlı karı’ymış solda sıfır olur! Nejat denen şu serserinin 30 milyonundan istifade etmek dururken gönül işlerine dalıp iflasa sürüklenmenin âlemi var mı?” Şermin’i kıskanan yeğeni Mithat’a deneyimlerini(!) böyle dile getiriyor Muhtar Bey. Diğer bir gün “Bir işadamının beyni sinirlerine değil, sinirleri beynine bağlıdır. Başka türlüsüne işadamı denemez” diyecektir. Delikanlı da, filmin sonlarına doğru Nuri’ye “Yoksa sen de beni o Şermin denen karıya âşık mı zannediyorsun? Parasını bana bıraksın da kendisini kim ne ederse etsin” diyerek ‘önceliklerini’ belli ediyor!

“Senin gibi iğrenç bir satıcı görmedim. Eğer ressam olsaydım eserlerimi sana satmaktansa yakardım. Dünyada yalnız ‘silahlı’ değil ‘kemanlı’ eşkıyalar da varmış!” Bestesini ve Nur’u elinden almakla yetinmeyip bir de “Unutma Adnan Cemil, hiçbir tablo ressamın kendisine kalmaz” diye dalgasını geçen üçkâğıtçı müzisyen Ragıp’a söylüyor bunları. Söz konusu oğlu olunca ise sadece genç kızı değil hayatını bile vermeyi göze alır!

“Her erkek, kendine inanan ‘bir’ kıza muhtaçtır.” Bunları söyleyen Ayhan çok şanslı. Film boyunca ‘iki’ sevgilisi oluyor ‘kendisine inanan’. Fotoğrafçı rolündeki Ergül Buharalı da “Şu dünyada cefasın bana ey yüzü mahım//Sen birsin hayalimde, O ikinci ilahım” diyordu ‘Yalvarış’ adlı şiirinde.

“Fena bulmadığınız sargı mı yoksa bacağım mı? Karar vermek bu derece zor mu?” Dizini sardıktan sonra “Tamam! Fena değil” diyen Doktor Ekrem’e söylüyor bunları. Başka bir sahnede “Güzel bir kadın bacağı hakkında tıp dışında başka bir kelimeniz yok mu” diyecektir. Nora da sargı işi bittikten sonra “There! It doesn’t look bad” diyen Doktor Talbot’a “The bandage or the leg? Can’t you decide Doctor” demişti.

1943’ün 10 Temmuz’unda İstanbul’da doğdu Sema Özcan. İlkokulu Hürriyet-i Ebedi Okulu’nda okudu, sonra da Nişantaşı Kız Lisesi’ni bitirdi. Tam 27 Mayıs darbesinin ertesinde girdi İstanbul Devlet Konservatuarı’na. Oyuncu olacaktı, kararlıydı. Sınıf atlayarak bitirdiği konservatuardayken başladı Kent Oyuncuları’nda çalışmaya. Hocası Yıldız Kenter elinden tutmuştu onun.

26 Aralık 1941 Adana doğumlu olan Şener Şen, Türk sinema ve tiyatro oyuncusudur. Babası Ali Şen de oğlu Şener Şen gibi ünlü bir oyuncudur. Ancak Şener Şen’in dünyaya geldiği yıllarda Ali Şen’in marangozluk yaptığı bilinmektedir.

“Eskiden de gezerdim İstanbul’da. Ama bana her şey o kadar yeni, o kadar güzel geliyor ki.” Leyla söylüyor bunları. Tarık da “İki ay evveline kadar ben de hiç bilmiyormuşum İstanbul’u” diyecektir. Tüm bu değişim birbirlerine âşık olduktan sonra. “Hep bir şeyler yapmak, bir delilik geçiyor aklımdan. Her şey ne kadar güzel. Ağaçlar, deniz, evler, insanlar, yollar! Sen niye her gün yanımda olmayasın… Hiçbir şeyim yoktu hayatta, biliyorsun. Ne annemi hatırlıyorum ne de babamı. Çok küçüktüm, halamı da kaybettim, tahsilim yarım kaldı. Ama şimdi her şeyim var, her şeyim!”

“Senin için şu yüreğim ağzına kadar dolu ama ceplerim bomboş! Sen de güzel elbiseler giymelisin, evinde iyi eşyalar olmalı. O koca koca apartmanlarda oturanlardan farkın ne senin.” Gelinlik mağazası önünde söylüyor bunları. Oysa beraberler. Küçücük dünyaları ‘morların, sarıların, alların türlüsüyle renklenmiş, kristal parçacıkları gibi aydınlanmış’ farkında bile değil Yusuf.

“Gülersin, eğlenirsin. Hayat senin, yaşamak senin. Benimse ne aşkım ne de en ufak bir ümidim var artık. Yalnız ıstırabım, ömrümce çekeceğim bir kalp ağrım var. Onu da yüreğimden alamazsın ya!” Sevgilisini elinden alan ablasına söylüyor bunları. Filmin sonunda aşkına kavuşacak ama bu kez de ablasını yitirecektir.

“Ne kadar büyümüş, ne kadar güzelleşmiş.” Yıllar sonra Amerika’dan döndüğünde tanımayıp “Kim bu Hanım” diye sorduğu Meral için söylüyor bunları. Ne kadar unutkanız! Aynı ‘Meral Hanım’ı ‘fazla konuşursa ağzını yırtmak’, dahası ‘dilini kesmek’ ve en nihayet ‘terbiye için atlarla beraber kırbaçlamakla’ tehdit etmiş, hatta romanda (sf. 23) kamçılamıştı! ‘Akla kara gibiler’. Birbirlerine ‘uygunlukları buz ve ateş kadar’. Ancak aşk, Kantarcı Paşa’nın torunu ile ‘sokakta bulunmuş kız’ arasındaki bu uyuşmazlığı ortadan kaldıracaktır. Dünyada mucizeler eksik değil!

“Ben, senin resmine değil de sana âşık olsaydım o zaman ne olacaktı? Belki bir kere bile bakmayacaktın yüzüme. Belki de alay edecektin sevgimle. Hâlbuki resmin, bana dostça bakıyor ve ebediyen bakacak.” Bunları söylüyor Halil ama sonradan kendisi bu sevgiyi ‘ebediyen’ taşıyamayacak, Meral’in resmi göle atmasına ses çıkarmayacaktır!

“Mağlubiyeti kolaylıkla kabul eden adam değilim. Oyunu sonuna kadar oynarım.” Filmin ‘kötü adamı’ böyle biri. Bir başka sahnede “Ben işimi sağlam kazığa bağlarım. Korkulu rüya görmektense uyanık kalmak daha hayırlıdır” demişti. ‘İyi adam’ Eşref ise her şey olup bittikten sonra koşturanlardan. Ülkemiz gibi!

“Hiç canım! Geceleri salonda çalışacaksın, hepsi o kadar… Bir kötülük yok ki bunda. Müşteriyle sohbet edeceksin oturup. Maksat, sana çarpılıp iyice içmesi… Sana gelen içki de dolmadır zaten. Alkolsüz boyalı su.” Yapacağı işi soran Zeynep’i konsomatrisliğe ikna etmek için söylüyorlar bunları. Saz âlemini çok iyi bilen İstanbullu Sedat da “Fiyatı arttırsın, herifi iyice yolsun diye masume numaraları yapar bunlar. Öğren, bu yolların da mektebi var. Ancak senin gibi taşralılar yutar bu cilveleri” demişti Yusuf’a. Böylesi bir ‘bataklıkta’ başlıyor aşkları. Zafer Dilek ve Yurdaer Doğulu, gitarla katkıda bulunuyorlar bu sevgiye.

"1926’da Burhaniye’de doğdum ve orada büyüdüm. On altı yaşımda iken İstanbul’a geldim. Pertevniyal Lisesi’nde okurken bir vesile ile tanıştırıldığım Omay Film sahibi Ömer Aykut beni çağırdı ve Kanatlardan Türbe isimli bi r hava filminde başrolü oynattı."

“Yağmurdan kaçarken doluya mı tutuldum acaba?” Kendisini Fecri Bey’in saldırısından kurtaran Bahriyeli gence söylüyor bunları. Malum, denizciler çapkın olurlar da! Ama Kemal, her limanda sevgilisi olanlardan değil. Aşkları bir tesadüfle başlamıştı. Bir tesadüf sonucu ayrılacaklar ve yıllar sonra gene bir tesadüfle karşılaşacaklar.